نتایج جدید ترین تحقیقات نشان می دهد، برخلاف آنچه روانشناسان در گذشته فکر می کردند، بازی آزادانه برای رشد شناختی و اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
1) قابلیت های همکاری:
بازی مهارت های خودیاری را تحریک می کند.
کودکانی که این کار را به اندازه کافی انجام نمی دهند، پس از بزرگ شدن، تنهاتر و به حاشیه رانده می شوند.
2) زبان:
بازی با مکعب، فراگیری زبان در کودکان نوپا را تسریع می کند.
3) حل مشکلات:
کودکانی که زیاد بازی می کنند، راحت تر تفکر اصلی را توسعه می دهند.
فعالیت های خلاقانه مانند ساختن بازی ها یا لگوها به ویژه این توانایی را تحریک می کنند.
4) فکر غیر واقعی:
بازی های نقش آفرینی توانایی تامل در مواجهه یا واقعیت های فرضی را ایجاد می کند
که لزوما رخ نمی دهد (چه خواهد شد اگر...)
5) خود کنترلی:
از طریق بازی های دوئل =، کودکان یاد می گیرند که از انگیزه ها و احساسات خود آگاه شوند، و آنها را بهتر تنظیم کنند.
6) مغز و اعصاب:
بازی باعث رشد سلولهای عصبی جدید می شود
حداقل در موش های آزمایشگاهی، این پدیده بویژه در نواحی خاصی از مغز، که در کنترل عاطفی و یادگیری اجتماعی نقش دارند، بهبود یافته است.
7) مهارت های اجتماعی:
در بازی های نقش آفرینی، کودکان می آموزند که چگونه با درگیری کنار بیایند و اختلافات را مدیریت کنند.
این بعدا ثابت می شود که کمک ارزشمندی برای حل مشکلات در جامعه است.
8) دامنه عبارات:
هنگامی که آنها با یکدیگر بازی می کنند، کودکان از زبانی بسیار متفاوت نسبت به بازی با بزرگسالان استفاده می کنند.
9) کاهش اضطراب:
بازی های چالشی برای غلبه بر اضطراب و شناسایی احساسات جسمی شخص کمک می کنند.
10) مدیریت اختلافات:
هرچه کودکان بیشتر دعوا (جر و بحث) کنند وقتی کوچک هستند (اما نه بیش از حد)، هرچه بهتر آنها بعدا بدون توسل به خشونت، اختلافت و منازعات انسانی را برطرف کنند.
11) تفکر ریاضی:
بچه های چهارساله ای که سازه های پیچیده ای را با مکعب ها ایجاد می کنند، نه تنها زبان خود خود را توسعه می دهند، بلکه بعدها بدون توجه به ضریب هوشی خود، در ریاضیات نمرات بهتری دریافت می کنند.
12) توجه:
دانش آموزان توجه بیشتری دارند اگر آنها قادر به بازی در زنگ تفریح، بدون راهنمایی و دستورالعمل از یک بزرگسال باشند. استراحت ده تا بیست دقیقه برای تولید این اثر کافی است. دروس ورزشی نمی تواند جایگزین این استراحت شود.
13) آرامش:
مطابق مطالعات حیوانات، بازی بی سر و صدا در سنین جوانی زمینه ساز روحیه یکنواخت و آرام در بزرگسالی است.
مترجم: دکتر عارفه جمشیدی